Kubro
Shayx, tasavvufning taniqli vakillaridan biri, kubroviylik tariqatining asoschisi
Kubro, Najmiddin Kubro (asl ismmi Ahmad ibn Umar ibn Muhammad Xivaqiy al-Xorazmiy)(1145-yil, Xiva – 1221-yil) – ulugʻ shayx, tasavvufning taniqli vakillaridan biri, kubroviylik tariqatining asoschisi (uning taxallusi „dinning ulugʻ yulduzi“ maʼnosini beradi).
Kubro | |
Vikipediyadagi maqola | |
Vikiombordagi fayllar |
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
tahrirlash- Dunyo va oxirat yaxshiligini Rasul alayhissalomning sunnatlariga ergashishda koʻrdim[1].
- Dunyo-yu oxirat yaxshiligini qanoatda, yomonligini taʼmada koʻrdim[1].
- Husni xulqdan yaxshilik ustiga yaxshilik qoʻshadigan, hasaddan koʻra yomonlik ustiga yomonlik qoʻshdigan narsa koʻrmadim[1].
- Iltimosga qolgan kunda oʻlimni, bosiqlik va taʼmasizlikda barhayotlikni koʻrdim[1].
- Koʻrdimki, Alloh dunyo qulligidan ozod qilgan kishigina haqiqiy hur ekan[1].
- Koʻrdimki, eng noyob ne’mat rostgoʻylik va mardlik, eng ogʻir balo munofiq doʻstlar ekan[1].
- Koʻrdimki, eng yaxshi do‘st ilm ekan[1].
- Koʻrdimki, umr va dunyodan koʻra tez oʻtib ketadigan, o‘lim va oxiratdan koʻra yaqinroq, orzudan koʻra uzunroq, xotirjamlikdan koʻra goʻzalroq narsa yoʻq ekan[1].
- Koʻrdimki, vaqtini „essiz“, „qaniydi“, „koshki“lar bilan oʻtkazgan kishining umri eng qisqa ekan[1].
- Xor-u zorlikni maxluqlar xizmatida, aziz-u mukarramlikni Xoliq xizmatida boʻlishda koʻrdim[1].