Qanoat
Qanoat (arabcha: قناعت ) — qismatga rozi bo‘lish, taqdir etilgan narsalarga mamnun bo‘lish, jizzaki va shoshqaloq bo‘lmaslik, qo‘lidagiga rozi bo‘lish, o‘zgalarning moliga va haqiga ko‘z olaytirmaslik, yeyish, kiyinish va maskan ehtiyojini zarurat chegarasida saqlash, isrofga yo‘l qo‘ymaslik, tejamkorlikka rioya qilish, ochko‘z bo‘lmaslik.
Qanoat | |
Vikipediya maqolasi | |
Vikilugʻatdagi maʼnolari |
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
tahrirlashDono kishilar: „Qanoat tuganmas boylikdir, qanoatli kishi hech qachon kambagʻal boʻlmaydi, chunki uni hech kimga ishi tushmaydi. Qanoatsiz kishi esa gadoyga oʻxshaydi, uning hamma narsasi boʻlsa ham koʻzi tuymaydi, koʻproq topishga intiladi, narsa uchun odamlar oldida bosh egadi“, — deydilar | |
— „Maxzan al-ulum“ asaridan[1] |
Qanoatli kishi och va yalangʻoch boʻlsa ham boydir. Dono boʻlsa ham amirdur. | |
— „Maxzan al-ulum“ asaridan[1] |
Qanoatning yana bir koʻrinishi yeyish-ichishda bilinadi. Ozgina ovqat yeyishga qanoat qilgan kishi kam kasal boʻladi. | |
— „Maxzan al-ulum“ asaridan[1] |
— „Maxzan al-ulum“ asaridan[1] |
Manbalar
tahrirlash- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997-yil — 251-bet.