Alisher Navoiy
turkiy shoir, yozuvchi va davlat arbobi (1441–1501)
Alisher Navoiy (1441-yil 9-fevral – 1501-yil 3-yanvar) – oʻzbek va boshqa turkiy xalqlarning shoiri, mutafakkiri va davlat arbobi. Gʻarbda Chigʻatoy adabiyotining buyuk vakili deb qaraladi.
Alisher Navoiy | |
Vikipediyadagi maqola | |
Vikiombordagi fayllar |
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
tahrirlash- Adab kichik yoshdagilarni ulug‘lar duosiga sazovor etadi va u bu barakotdan umrbod bahramand bo‘ladi[1].
- Aytur so‘zni ayt, aytmas so‘zdan qayt![1]
- Insonni so‘z ayladi judo hayvondin,
Bilkim, guhari sharifroq yoʻq ondin[1]. - Itdan – kiyikka, mushukdan – kabutarga shafqat maholdir[1].
- Johillikdan besaodatroq nima bor?[1]
- Odam borki, odamlarning naqshidur,
Odam borki, hayvon undan yaxshidur[1]. - Olim kerakki, oʻz ilmining poya va miqdorini asragay, gavharni imtihon uchun toshga urmagay[1].
- Oqil chin soʻzdin oʻzgani demas, ammo barcha chinni ham demak – oqil ishi emas[1].
- Oz-oz oʻrganib dono boʻlur, qatra-qatra yigʻilib daryo boʻlur[1].
- Ogʻizga kelganni demak – nodonning ishi,
Oldigʻa kelganni yemak – hayvonning ishi.
- Saxovatsiz kishi birla gavharsiz sadafning hukmi bir[1].
- Sihhat tilasang, koʻp yema,
Izzat tilasang, koʻp dema[1]. - So‘z qattigʻi el koʻngliga ozor aylar,
Yumshogʻi koʻngillarni giriftor aylar[1].
- Tiling birla ko‘nglingni bir tut[1].
- Til tig‘i bilan gunohsiz kishiga ozor berish — sog‘ qon tomirga nishtar urib nobud qilishdir[1].
- Yaxshilikni bilmasang, bori, yaxshilarga qo‘shul[1].
- Yomonlarga marhamat va yaxshilik qilish yaxshilarga zarar va alam keltiradi[1].