Dilshod Otin

Dilshod Otin, Dilshodi Barno (forscha: دلشاد برنا), Barno (taxalluslari; asl ism: Dilshod Rahimqul soʻfi qizi yoki Rahmonqul Soʻfi Istaravshani qizi; 1800-yil, Oʻratepa – 1907-yil, Qoʻqon) – oʻzbek va tojik shoirasi, maʼrifatparvar.

Dilshod Otin

Vikipediyadagi maqola

Iqtiboslar

B

• Bu zamonda hamdami roz oʻlmaga oʻqush kerak,
  Har kitobni oʻqigonda maʼnisin uqish kerak.
  Andin oʻrganib adab ilmin gʻazal toʻqish kerak,
  Norasolikning jahonda tomirini qirqish kerak,
  Ilmsiz afsunchilarga tiri parrondur kitob.

D

• Daraxt besamar ulsa bogʻida,
  Bogʻbon tanida qolmagʻay halovat.

E

• El ichra ishla, el birla tirik boʻlgil amalda,
  Ki, tanho nom chiqarmas yaxshilikda, dedilar ustoz.

J

• Jahonda yaxshilik inson yuziga ziynatdur,
  Nabot bersa, zaqqum bil, bari yamondin kech.

O

• Odamdin nur oldi har laylu nahor,
  Tarixning hisobin topgʻon har odam.
• Odamga faqat husn erur ruyiga zeb,
  Botinda jamil ulmasa, bu husn bekor.

V

• Vatanni shod etish uchun koʻp qaygʻuring.

X

• Rostlikka zavol oʻlmas emish, biling,
  Xalqingni halok etmagil, ey yer.

Y

• Yoshlik senga bir yoʻl kelib, yana ketar,
  Qadrigʻa yetib uynamogʻing darkor.

Oʻ

• Oʻzungni oʻylama tanho, el ichra sodiq boʻl,
  Naxoʻdcha yetsa ziyoning, oʻzing hayotdin kech.