Hasad
Hasad (arab. حَسَد — rashk; koʻrolmaslik, qizgʻanish) — kimsaga xos, unga tegishli narsa, fazilat va shu kabilarni koʻrolmaslik, xush koʻrmaslik his-tuygʻusi.
Hasad | |
![]() | |
![]() | |
![]() | |
![]() |
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
— Otalar soʻzi[1] |
Badanning sozligi hasadning ozligidan. | |
— Otalar soʻzi[1] |
Ey aziz farzand! Baxillik va hasad illatiga dilingda aslo joy bermaganki, hasad davlating uyini vayron qilsa, baxillik izzat chamanini payhon qiladi: | |
— Xoja Samandar Termiziy |
Hasadchining moli oʻziga nasib etmaydi. | |
— Otalar soʻzi[1] |
Manbalar
tahrirlash- ↑ 1,0 1,1 1,2 Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 164.
- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 163.
Adabiyotlar
tahrirlash- Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.