Ayb
Ayb – jamoat tartib qoidalari va axloq normalariga xilof nojoʻya hatti-harakat.
Ayb | |
![]() | |
![]() | |
![]() |
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Aybni eʼtirof etish aqlli kishining ishi. | |
— Otalar soʻzi[1] |
— Otalar soʻzi[2] |
Aybsiz qiz qidirgan yorsiz qoladi. | |
— Otalar soʻzi[2] |
Bilmagan ayb emas, soʻramagan ayb. | |
— Otalar soʻzi[2] |
Bir olim aytadi: „Eng yovuz va yaramas odam shunday odamki, oʻzgalarning aybini topishga intiladi, gap tashib, doʻstlarni bir-biridan judo qiladi“[2]. — „Favoqih al-julaso“ asaridan | |
— Qayum Nosiriy |
Koʻzgumga berardim kechqurun sayqal, | |
— Pahlavon Mahmud[3] |
Soʻnggi davr olimlaridan boʻlgan bir hakim shunday degan edi: „Inson uchun eng qabih hisoblangan toʻrtta ayb bor. Ulardan birinchisi mansabdorning sergʻazabligi, ikkinchisi — olimning yolgʻonchiligi, uchinchisi — davlatmandning xasisligi, toʻrtinchisi — xotinning fohishaligi!“[2]. | |
— Abulbarakot Qodiriy |
Oʻ
tahrirlashOʻz aybini koʻrmagan oʻzga aybni qidirar. | |
— Otalar soʻzi[4] |
Manbalar
tahrirlash- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 56.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 190.
- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 98.
- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 191.
Adabiyotlar
tahrirlash- Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.