Gʻam

Gʻam (arab. ‎‎ — qaygʻu, hasrat, gʻam-alam; havoning dimligi, jazirama) — ruhiy azob his-tuygʻusi, ruhiyatdagi shunday holat; qaygʻu.

Gʻam

Vikipediya maqolasi

Vikilugʻatdagi maʼnolari

Wikimedia Commonsdagi media fayllari

Wikinewsdagi yangiliklar

A  B  D  E  F  G  H  I  J  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  X  Y  Z  Oʻ  Gʻ  Sh  Ch  Ng

D

	Doʻstim ertalikning gʻamini yema, Bu bir naqd nafsni gʻanimat bilgil.
	— Pahlavon Mahmud

E

	Ey aziz, bilginki, musibat ayyomida koʻngli gʻamga toʻlmagan, xomxayol va bemaʼni rejalar tuzib, oʻz ishini barbod qilmagan kishi aqlli kishi hisoblanadi. Aqldek ustoddan koʻra mehribonroq va qoʻllab-quvvatlovchi dastgir boʻlmaydi. Kishi uchun aql ogʻir kunlarda chora-tadbir topa bilish uchun inʼom etilgan: Aql nima? U-da koʻmakchi dildir, Aqling boʻlsa, senda barcha narsa bor.
	— Abulbarakot Qodiriy

Gʻ

	Gʻamning davosi doʻstlar diydorini koʻrish.
	— Otalar soʻzi

	Gʻam-gʻussa qarishni tezlatadi.
	— Otalar soʻzi

Adabiyotlar

• Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.