Gʻam
Gʻam (arab. — qaygʻu, hasrat, gʻam-alam; havoning dimligi, jazirama) — ruhiy azob his-tuygʻusi, ruhiyatdagi shunday holat; qaygʻu.
| Gʻam | |
| |
 Vikipediya maqolasi
| |
 Vikilugʻatdagi maʼnolari
| |
 Wikimedia Commonsdagi media fayllari
| |
 Wikinewsdagi yangiliklar
|
| A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Doʻstim ertalikning gʻamini yema, | |
| — Pahlavon Mahmud[1] |
Gʻ
tahrirlashGʻamning davosi doʻstlar diydorini koʻrish. | |
| — Otalar soʻzi[2] |
Gʻam-gʻussa qarishni tezlatadi. | |
| — Otalar soʻzi[3] |
Manbalar
tahrirlash- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 175.
- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 204.
- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 206.
Adabiyotlar
tahrirlash- Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.