Bedil

Mirzo Abdulqodir Bedil (1642-yil; 1720-yil) – Boburiylar davlatida ijod qilgan taniqli oʻzbek shoiri va mutafakkiri.

Bedil

Vikipediyadagi maqola

Vikiombordagi fayllar

A  B  D  E  F  G  H  I  J  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  X  Y  Z  Oʻ  Gʻ  Sh  Ch  Ng

A

• Adovat etakka tutashmasin, boq,
  Jahonga oʻt qoʻyar misoli chaqmoq.

B

• Bu xarobazorda istasang rohat,
  Doʻstga qoʻshilib top dilga halovat.

F

• Fitna qoʻzgʻatadi kina-adovat,
  Oqillardan chiqsa battar qabohat.

H

• Hayo tuxumin qoʻldan bersa gar odam,
  Gʻayrat binosining qaddi boʻlur xam.
• Himmat kamarini bogʻlagan hamon,
  Chumoli yengadi sherni begumon.

I

• Ilk gʻishtni qiyshiq qoʻyarkan meʼmor,
  Yulduzga yetsa ham qiyshiqdir devor.
• Ilm insoniyat gavharidir.

K

• Kibr-u hasad bermas kishiga orom,
  Odamni mensimay quvildi shayton.
• Kim topolsa muhtoj boʻlmaslik yoʻlin,
  Fuqaro-yu shohga choʻzmagay qoʻlin.

M

• Mansab, boylik gʻamiga toʻlib-toshsa dil,
  Faqir, notavonlarga xizmatda boʻlgil.

N

• Nodonlik ovining oʻljasi hasrat,
  Nodonlik bahorin yomgʻiri kulfat.

O

• Osmon boʻlsang, yerga egilmoq yaxshi,
  Tuproq boʻlsang, koʻkka intilmoq yaxshi.

Q

• Qayerda hirs yonar betutun,
  Odamiylik unga boʻladi oʻtin.

Y

• Yoʻlbars ila sherni yenggan mard kishi,
  Boʻyin egib tursa, bu hayo ishi.

Sh

• Shohlikdan, boylikdan aylama soʻroq,
  Dunyo mashmashasi qalbida buloq.