Rushdiy Muhammad Siddiq
Shoir, adib va tarjimon
Rushdiy Muhammad Siddiq (arab. رشدي محمد صديق)(XVII asr, Qoʻqon) – shoir, adib va tarjimon. „Tazkirat ul-avliyo turkiy“ va „Gʻavsul-Aʼzam“ kabi asarlar muallifi.
Rushdiy Muhammad Siddiq | |
Vikipediyadagi maqola |
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
tahrirlash- Namozi bomdoddin keyin volidangni ziyorat qil va xizmatida boʻl[1].
- Nodondin yiroq qochqon donodur[1].
- Nomurodlar koʻnglini ogʻritma[1].
- Och boʻlsangda och koʻrunma, tamaʼgirlik qilma[1].
- Qoʻrqoqning oldida haq soʻzni aytma[1].
- Sayri jahon qiling, suvga oʻxshab. U doim oqishdadur – toza va xushdur va agar bir yerda koʻp toʻxtab qolsa, badboʻy boʻlur[1].
Oʻ
tahrirlashGʻ
tahrirlash- Gʻizo yemak uch turlik boʻlur: Oriflar gʻizosi – kunda bir mahal. Moʻmiylar gʻizosi – kunda ikki mahal. Hayvonlar gʻizosi – kunda uch daf’a va undan ortuq[1].
Manbalar
tahrirlash- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997-yil — 251-bet.
- ↑ 2,0 2,1 Ahmad Muhammad. Sharq haqni topdi..., (Sharq donishmandlari va allomalarining sara hikmatlari), Toshkent: „Sharq“ nashriyoti, 2006 — 124-bet.