Rushdiy Muhammad Siddiq

Shoir, adib va tarjimon

Rushdiy Muhammad Siddiq (arab. رشدي محمد صديق‎‎)(XVII asr, Qoʻqon) – shoir, adib va tarjimon. „Tazkirat ul-avliyo turkiy“ va „Gʻavsul-Aʼzam“ kabi asarlar muallifi.

Rushdiy Muhammad Siddiq
Vikipediyadagi maqola



Iqtiboslar

tahrirlash
  • Ikki narsa koʻngilni fasodgʻa eltur: biri – toʻla yeyish, biri – toʻla uyqulamoq[1].
  • Och boʻlsangda och koʻrunma, tamaʼgirlik qilma[1].
  • Qoʻrqoqning oldida haq soʻzni aytma[1].
  • Sayri jahon qiling, suvga oʻxshab. U doim oqishdadur – toza va xushdur va agar bir yerda koʻp toʻxtab qolsa, badboʻy boʻlur[1].
  • Gʻizo yemak uch turlik boʻlur: Oriflar gʻizosi – kunda bir mahal. Moʻmiylar gʻizosi – kunda ikki mahal. Hayvonlar gʻizosi – kunda uch daf’a va undan ortuq[1].

Manbalar

tahrirlash
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997-yil — 251-bet. 
  2. 2,0 2,1 Ahmad Muhammad. Sharq haqni topdi..., (Sharq donishmandlari va allomalarining sara hikmatlari), Toshkent: „Sharq“ nashriyoti, 2006 — 124-bet.