Nomus
Nomus (arab. — qonun; vijdon, diyonat; obroʻ-eʼtibor; iffat, bokiralik) — kishining oʻz obroʻsini ulugʻlash va ardoqlash his-tuygʻusi.
Nomus | |
Vikipediya maqolasi | |
Vikilugʻatdagi maʼnolari |
Olchoq odamda nomus boʻlmaydi. | |
— Otalar soʻzi[1] |
Manbalar
tahrirlash- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 162.
Adabiyotlar
tahrirlash- Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.