Xusrav Dehlaviy
Hind shoiri, adabiyotshunosi va bastakori
Xusrav Dehlaviy (toʻliq ismi Yaminiddin Abdulhasan) (1253-yil, Patyoli – 1325-yil 27-sentyabr, Dehli) – hind shoiri, adabiyotshunosi va bastakori.
| Xusrav Dehlaviy | |
| |
 Vikipediyadagi maqola
| |
 Vikiombordagi fayllar
|
| A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
tahrirlash- Agar pinhon xazina – aql,
Uning kaliti ogʻizdagi til[1]. - Aqal bir mushukka boʻlsang mehribon,
Demak salomatdir sendagi iymon[1]. - Aslida shundaydir gumbazi jahon,
Qaytarar har nima deganing zamon[1].
- Bil, oyoq ostingda yurgan chumoli,
Bir donga garovdir yuz joni-holi[1]. - Bu eski olamda aylagʻil bunyod —
Bir narsaki, xalqing etsin seni yod[1]. - Bu charxga etdilar juda koʻp nazar,
Ip uchi hech kimga boʻlmay muyassar[1].
- Daraxt oʻrniga gar eksang tikan,
Shunday tikan ekki, gul bersa ekan[1]. - Dema: mingni jangda qirib tashlayin,
Qani, bittaga jon beru mard deyin[1].
- Gul atri mushknikidan ortiqroqdir,
Qurib qolsa xashakdan farqi yoʻqdir[1]. - Goʻshtni kesar tigʻ koʻp olamda, bilgʻil,
Lek goʻshtdan boʻlgan tigʻ – bir zahri qotil[1].
- Hech kim koʻtarilib boʻlolmas rahbar,
Agar u boʻlmasa raiyatparvar[1].
- Karga aytmoq boʻlsang siringni toza,
Avval boshqalarga boʻlur ovoza[1]. - Kishi farosatda qancha nogiron,
Aybini oqlashda shuncha bilagʻon[1].
- Mumkinmi chivinni qilichda chopmoq,
Sher nechuk pashshaga urgay shapaloq?![1]
- Olamda kun yoʻqki bilmasa zavol,
Abadiy qolmaydi bu husnu jamol[1]. - Ochlikda qolmasa chidam va toqat,
Baʼzan arpa non ham koʻrinar novvot[1].
- Pinhon tutsang yoʻqolur,
Bersang oʻzingda qolur[1].
- Tok sharob beradi gʻoʻradan keyin,
Buta gul ochadi gʻunchadan keyin[1].
- Xaloyiq ogʻzini yopmoqdan chunon,
Dengiz uzra koʻprik yasamoq oson[1]. - Xasis xazinaga yetishsa nogoh,
Hirsidan yoʻlini yoʻqotar gumroh[1].
- Yuz yil tegirmon charx aylanganda ham,
Daryodan boʻlurmi bir qatra suv kam?![1]
Oʻ
tahrirlash- Oʻtib ketgan yilingdan top-chi bir kun,
Bugun qaytib kelurmu kechagi kun?![1]