Qozi Ahmad Gʻafforiy

	Qozi Ahmad Gʻafforiy
	Vikipediyadagi maqola

Qozi Ahmad Gʻafforiy (to‘liq ismi: Qozi Ahmad ibn Muhammad ibn Najmiddin Abdulg‘affor al-Ja’fariy al-G‘afforiy al-Kazviniy; 1515-yil – 1568-yil) — tarixchi olim.

A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng

Iqtiboslar

A

Adolatning faqat bitta surati bor, zulmning bo‘lsa — mingta^[1].

B

Biron qog‘ozga qo‘l qo‘ymoqchi bo‘lsang, biron odamni xafa qilib qo‘ymaslikni o‘yla!^[1]
Boylikka hirs qo‘yish — joduning sirtmog‘iga tushib qolish bilan barobar^[1].

J

Johilning uzun hassasi bor, lekin uning bir uchi doimo o‘zining boshida turadi^[1].

K

Kimki ehtiyot sovutini kiyib olsa, zamon hodisalarining o‘qidan omon bo‘ladi.

M

Mansabdor boshda shon-shuhratga ega bo‘ladi, oxiri — dorga^[1].
Musibatga sabr qil, chunki sening ustingdan kuluvchilar ham bor^[1].

O

Og‘izga kelganni so‘zlashning oxiri voy!^[1]

V

Vaqt keskir qilichdir, u hech narsaga qaramay shartta o‘tadi-ketadi. Sen esa voy-voylagancha qolaverasan^[1].

Manbalar

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 Ahmad Muhammad. Sharq haqni topdi..., (Sharq donishmandlari va allomalarining sara hikmatlari), Toshkent: „Sharq“ nashriyoti, 2006 — 124-bet.

[:0-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 Ahmad Muhammad. Sharq haqni topdi..., (Sharq donishmandlari va allomalarining sara hikmatlari), Toshkent: „Sharq“ nashriyoti, 2006 — 124-bet.

[1]