Nabi Jaloliddin

	Nabi Jaloliddin
	Vikipediyadagi maqola

Nabi Jaloliddin (2-may 1962-yil; Andijon viloyati, Izboskan tumani, Oʻzbekiston SSR) — yozuvchi, jurnalist, shoir, tarjimon, Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi. Shuningdek, “Shuhrat” medali sohibi (2020). Tarjimon oʻlaroq Albert Camusning “Kaligula” pyesasi va Vasiliy Shukshinning “Men sizga erk bergani keldim” romanini oʻzbek tiliga oʻgirgan. Choʻlpon haqidagi “Tegirmon” hamda Umar Xayyomga bagʻishlangan “Oraliq (Xayyom)” romani oʻquvchilari orasida mashhur.

Iqtiboslar tahrirlash

Eng qiyini — biron narsaga o‘zingni ishontirish.
Eng yomoni — aldanish.
Men o‘zimni avval ayab, “yaxshi ko‘rib” tahrir qilardim. Har bir voqea, so‘z o‘yini “qadrdon” tuyulardi. Keyin “shafqatsizlashdim”. Buni Erkin Aʼzamdan o‘rgandim.
Yirik asar uchun to‘qima obraz juda zarur. Ayniqsa, tarixiy asarda. U bosh qahramonning obrazini to‘laqonli chizib berishda asqatadi. Faqat to‘qima obrazlarni unga munosib qilib yarata olish kerak.
Sevimli bo‘lmoq uchun sevish kerak.
O‘zbek tanqidchilari yulduzlarga o‘xshashadi — faqat tunda ko‘rinishadi. Yana kulib boqqanlargagina jimirlaydilar.
Har bir davr yozuvchisi, shoiri So‘z(lar)ning yangi jilvalarini kashf etishi kerak. Agar kashf etmas ekan, til boyimaydi. Shuning uchun yozuvchining zimmasida ulkan masʼuliyat turadi. Axir, tilsiz millat ham yo‘q.
Yozuvchi hammani boshqaradi, dunyoni boshqaradi — xuddi qahramonlari kabi. Shuning uchun ham uni hurmat qilish kerak.
Adabiyot — najot. Nega? Chunki u o‘z mazmun-mohiyati, so‘zdan iboratligi bilan insoniyatning Tangriga iltijosi, tazarrusiga o‘xshaydi.
Tavba-tazarru esa ishonchli najotdir.
Zo‘rmisan, hukm aytishni raqibingga ber!
Bu dunyo baxt ishlab chiqaruvchi korxona emas.
Inson hech qachon mutlaq adolatli bo‘lolmaydi. Mutlaq adolat Xudoda. Odam hamisha biryoqlamalikka mahkum.
Aslida yozging kelsa-yu yozolmasang — bu haqiqiy yozuvchining ko‘yi.
Kitob — vaqt mundarijasi.
Buyuk yozuvchilar buyuk yolg‘izlardir.
Tafakkur bilan yashaguvchi inson borki, yolg‘izlikka mahkum. Chunki dunyoning, hayotning mohiyatini anglab borgani sari odamlardan ajrala boshlaydi.
Bu olamda birgina haqiqat bor — bu hayotning o‘zi. Qolgan narsalar uning unsurlaridir.
Eng avvalo, adabiyot har qanday xalqning maʼnaviy va tafakkuriy salohiyatini belgilaydi. Adabiyoti buyuk xalq chindan ham buyuk va qudratlidir. Boshqa barcha sanʼatlar adabiyot tevaragida, uning asosida shakllanadi, rivojlanadi.