Mehmon
Mehmon — 1) Toʻy, ziyofat va shu kabi munosabati bilan yoʻqlab kelgan (borgan) shaxs; 2) Majlis, yigʻilish, kengash va shu kabilarga chetdan chaqirilgan shaxs; 3) Chetdan tashrif buyurgan, vaqtinchalik qoʻngan shaxs.
Mehmon | |
![]() | |
![]() | |
![]() |
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
— Pahlavon Mahmud[1][2] |
Mehmonli uy barakali uy. Mehmonsiz uy suvi qurigan tegirmonga oʻxshaydi. | |
— Otalar soʻzi[3] |
Mehmon sevgan kishining yemishi bol boʻladi. | |
— Otalar soʻzi[4] |
Yaxshi odamning mehmoni koʻp boʻladi. | |
— Otalar soʻzi[4] |
Ch
tahrirlashChaqirilmagan yerga kelgan mehmon, supurilmagan yerda oʻtiradi. | |
— Otalar soʻzi[4] |
Manbalar
tahrirlash- ↑ Manba xatosi: Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs named:0
- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 157.
- ↑ Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 135.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Mashriqzamin hikmat boʻstoni, s. 134.
Adabiyotlar
tahrirlash- Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997 — 251-bet. ISBN 978-9943-00-130-5.