Komil Xorazmiy
Oʻzbek shoiri, xattot, musiqashunos, tarixchi, tarjimon va davlat arbobi
Komil Xorazmiy (taxallusi; asl ismi: Pahlavon Muhammadniyoz Abdulla Oxund oʻgʻli; 1825-yil – Xiva – 1899-yil) – oʻzbek shoiri, xattot, musiqashunos, tarixchi, tarjimon va davlat arbobi.
Komil Xorazmiy | |
Vikipediyadagi maqola |
A B D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V X Y Z Oʻ Gʻ Sh Ch Ng |
Iqtiboslar
tahrirlash- Buxl eliga demagil, ey zubdai davron soʻzung,
Hayf etar, qadrini bilmay, siflai nodon soʻzung[1].
- Gar oltin qasr esa johing, ulus holigʻa rahm etgil[1].
- Gar qoʻymasang bu olam aro nakoʻnomligʻ,
Oltunga sud topmagʻung otingni qoqtirib[1].
- Ichib zahri qahringni xushnudmen,
Kerakmasturur shahd-u sharbat mango[1].
- Kima bir xizmat etsam aylagay oʻrnigʻa yuz tuhmat,
Asalgʻa zahru, gul oʻrnigʻa sonchar xor bir soat.
Kimakim oshnoligʻ ayladim izhor bir soat,
Yetar afgonki nodon doʻstlarning ixtilotidan[1].
- Tamaʼni tark et chiq goʻshai qanoataro,
Sanga yoʻq oʻzga jahon ichra amniyat[1].
- Ulki qilmaydur maoni bahriga gʻavvoslik,
Koʻrmagay minchoqcha gar boʻlsa duri gʻalton soʻzing[1].
- Vasl istama hajr ranji chekmay,
Kim komini topti beriyozat[1].
- Yaxshidur qoniʼu qashshoqu gʻani tamaʼidin,
Tutti bu vajhdin oini qanoat shuaro[1].